Winter in aantocht

Hagel en sneeuwbuien slaan tegen de ramen en de thermometer steekt maar net boven het vriespunt uit. De warmte in huis nodigt meer dan de koude, glibberige paden buiten.
Ik heb me achter de computer genesteld en vind nu eindelijk tijd om belevenissen van de laatste maanden aan mijn blog toe te vertrouwen.

Na verslaglegging van de zomervakantie in Zweden en een korte aankondiging van de nieuwe vertrekdatum van de NSCR-expeditie (1 juni 2009) heb ik me al een tijdje stil gehouden. Conditie bouwen met fietsen en zwemmen en daarnaast werken vragen tijd en energie en het bloggen is er daardoor bij in geschoten.
Met de winterse taferelen buiten blik ik daarom nu terug op enkele mooie ligfietsavonturen.


In het laatste weekend van augustus heb ik samen met Petra, enkele andere liggers en vele wielrenners meegereden met de Ride for the Roses. Dit jaarlijks evenement ten gunste van de kankerbestrijding werd dit jaar op zondag 31 augustus gereden in Zeeland. Ons besluit mee te rijden namen wij echter pas de vrijdagavond er voor. Met wat speurwerk op internet, rondbellen en enig geluk konden we toch nog twee startkaarten bemachtigen. Op zondagochtend ging de wekker om 5.30 uur. De fietsen stonden al vanaf zaterdagavond in de auto (even geen Quest, maar Fujin en Hurri) en wij waren na een ontbijt snel op pad. Om de startkaarten op te halen moesten we om half acht in Goes zijn. Na bij twee adressen een kaart te hebben gekocht, vonden we even rust bij de startplaats in de Zeelandhallen. Een kop koffie en veel geduld verdreven de wachttijd tot de start. In comité met enkele andere liggers hebben we de 100 km tocht gereden. Een unieke belevenis om met 8000 fietsers over afgezette snelwegen te mogen rijden. Het tempo lag weliswaar hoog, maar in de menigte konden we goed meekomen. Met veel plezier denken wij terug aan de gehele entourage, de temperatuur van zo’n 28 graden en ultieme windstilte.


In het eerste weekend van oktober hebben wij ons eerste Herfsttreffen beleefd. Dit ligfietsevenement in Huizen is een gezellig samenkomen van liggers uit het hele land.
Op vrijdag zijn we met z’n drieën naar het kampterrein met blokhutten gefietst. De verhalen over Marcel en zijn onfortuinlijke terugreis vanuit Giessen drukten een stempel op de middag. ’s Avonds hadden we gezellig een BBQ-en en wisselden we sterke en slappe verhalen over (uiteraard) ligfietsen uit. Op zaterdag een rustige tocht en een heerlijke wrap-maaltijd bij terugkomst. Daarna natuurlijk nog vele gezellige uurtjes.
Op zondagmorgen weer naar huis. Petra en Ries tot Hilversum i.v.m. regen en tegenwind. Jan (zaterdag gekomen)en ik gewoon tot Gouda door de regen. Zo’n Quest gaat toch niet in de trein en bovendien zit ik er aardig droog in. Al met al ondanks slechte voorspellingen twee dagen droog en één dag nat gereden en de kilometerteller weer 200 km doorgedraaid.


Eén weekend later volgde de Ballast-Nedam wielerronde vanuit het mooie Nijverdal.
Speciaal voor dit weekend heb ik de Quest gepoetst en opgepimpt met stickers.
Petra en ik hebben er daar ook maar weer een heel weekendje van gemaakt.
Dit keer met overnachtingen in de StayOkay te locatie Nijverdal - een aan te raden accommodatie!
Op vrijdag ben ik alleen van Gouda tot Apeldoorn gefietst. Na 100 km en 4 uur later stond ik op het tussenpunt en daar was Petra ook net aangekomen met de trein.
Na een lunch op het plein zijn we samen 50 km doorgereden naar de StayOkay.


De zaterdag heb ik met de Quest meegereden in de wielerronde. Een leuke ervaring zo tussen en achter al die wielrenners. En best flink aanpoten. Na elke bocht de Quest weer op 38 km/uur zetten gaat toch zwaarder dan met de racefiets. Maar goed eenmaal op snelheid is het freewheelen. Hoewel het toetje, de Holterberg, best ploeteren was. Omhoog met 6 km/uur en flink zweten bij een buitentemperatuur van (echt waar) 25 graden in oktober. Omlaag daarna haast vanzelf en met oplopende snelheid tot 70 km/uur echt kicken.
Uitgeput gedoucht en lekker veel gegeten in de jeugdherberg. En daarna vroeg te bed.
Op zondag de wekker om 7.10 uur. Ontwaken, inpakken, ontbijten, fietsen pakken en start van de terugreis. Petra wilde er nu helemaal voor gaan. Dus een hele dag fietsen door afwisselend landschap. Nijverdal naar Gouda is toch 150 km!
Totaal dat weekend 150 heen, 125 rond en 150 terug. Ofwel een mooie 425 km in drie dagen. Dat is voor herhaling vatbaar als training voor volgend jaar!


Na de belevenissen van voorstaande weekenden zijn de weken wat minder avontuurlijk verlopen. Een tochtje op de Fujin met Liever Liggend en enkele soloritten met de Quest noteren niet echt veel kilometers op de tellers.

Mijn voorbereidingen op de Noodzeeroute zet ik langzaam maar gestaag wel voort.
Na een dag spullen verzamelen en wegen, heb ik een paklijst met gewichten. De grote vraag is nu: wat mag mee en wat blijft thuis? Het totaalgewicht is nu namelijk nog veel te hoog, terwijl door mij gewenst notebook nog niet eens meegewogen is.
Op de Bike Motion beurs ben ik wezen snuffelen naar lichtgewicht equipement en ander handigheidjes. Banden, tassen, opbergbidons, etcetera… genoeg om nog uit te zoeken.
Van een enthousiast fietser en GPS liefhebber heb ik een bestand voor de GPS gekregen met de complete NSCR, inclusief vele campings langs de route. Dankbaar voor de vele uren werk die hij me bespaart, hoef ik nu alleen nog maar de route door te nemen en uit te zoeken hoe ik 51 tracks op sla in de GPSmap60CX of meeneem op een notebook.
Met Hans komt het overleg over de voorbereidingen inmiddels op gang. Werving van mederijders staat op een laag pitje. Vervent Quest-rijders zijn volgens mij allemaal op de hoogte van de expeditie, maar velen ontbreekt het aan vrije dagen voor de lange trip. Alleen Marcel staat nu op nominatie mee te rijden. Herstel van zijn kwetsuur, heropbouw van voldoende conditie en uiteraard vermeend gemis door Wendy (Petra is al aan het idee gewend, maar zal me ook best missen) staan hem nog in de weg. Hopelijk komt het allemaal goed en mogen Hans en ik hem verwelkomen in het team.
De winter zal het leren…………………

Nieuwe vertrekdatum

Na een geweldig feest ter ere van Hans zijn veertigste verjaardag en na afweging van voors en tegens, hebben Hans en ik besloten de vertrekdatum van de NSCR een maand te verleggen. De nieuwe vertrekdatum vanaf mijn startplaats wordt 1 juni 2009. Hans zal enkele dagen later in het hoge Noorden aanhaken.

Overigens blijft eerdere uitnodiging geldig:
Welke sportieve velomobiel rijders durven het aan om in juni en juli 2009 de Noordzeeroute te rijden?
Totaalafstand ca 5500 km. Dagafstanden 50 km (bergen) tot 150 km (vlak en wind mee), met gematigde koerssnelheden.
Meerdere (toeristische) rustdagen. Overnachtingen in tent en eenvoudige onderkomens.
Ervaring met fietsvakanties is wenselijk. Groepsamenstelling, 2 tot 4 personen, na prettige kennismaking.

Er kunnen nog aspiranten (ca 30 - 50 jr) meerijden na positieve ballotage van Hans en mij!

Zweden op z'n best

Onze zomervakantie begint als ik vrijdag 18 juli ‘s middags thuis kom. De dag ervoor is nog juist op tijd de nieuwe auto geleverd. Om onze ligfietsen in de auto te vervoeren, maak ik samen met Petra een plank met uitsparingen voor de fietswielen. Het is passen, meten, zagen en vijlen, maar uiteindelijk kunnen de fietsen goed achterin de auto staan. Al onze overige vakantiespullen leggen we naast de fietsen in de auto.
Ons plan anderhalve week met de ligfietsen rond te trekken in Zweden en een week op een camping bij te komen kan in uitvoering.
In twee dagen rijden we via snelwegen en over tolbruggen door Denemarken naar Zweden.
Bij aankomst in Zweden breekt het mooie weer door. De voorspellingen tonen twee weken schitterend weer met temperaturen van 25 tot 30 graden.
De eerste vakantiedag in Zweden maken we per fiets een verkenningstocht vanaf de camping.
Op woensdag 23 juli laten we onze auto en overbodige spullen achter en vertrekken voor een negendaagse rondreis door Halland en Smaland.
De route voor deze reis heb ik thuis in de GPS gezet en we laten ons onderweg verrassen door wat we allemaal tegenkomen.


Om de autowegen te vermijden, gaat de route over smallere wegen. Na verlaten van de hoofdwegen blijken deze smallere paden veelal half verharde paden met grind te zijn. Goed te begaan met de ligfietsen, hoewel op hellingen met veel grind onze banden wel af en toe slippen.
De paden gaan door mooie natuurgebieden. Bossen waar tussen gekapte bomen en wortelrestanten en steeds weer aanblikken van meertjes. Onderweg wel veel kleine dorpjes, maar weinig plaatsen waar we koffie kunnen drinken of wat kunnen kopen.
We rijden twee dagen door het binnenland van Zweden richting de kust en overnachten die dagen in stuga’s . Op onze derde fietsdag treffen we veel asfalt en tussendoor slechts kleine stukken half verharde wegen. Het landschap wordt steeds vlakker, we zien meer landbouwgrond, weilanden en bebouwing en er komen meer fietsers op de weg. ’s Middags bereiken we de kust en koersen naar onze camping aan het strand. Hier zetten we voor de eerste keer in deze vakantie onze tent op.
De drie volgende dagen vertoeven we aan de kust. Relaxed volgen we de Zweedse Ginstleden, een met bordjes aangegeven fietsroute . Onderweg genieten we van mooie uitzichten over de zee; met afwisselend ruige rotspartijen en dan weer zandstrand. We doorkruizen leuke toeristische dorpen en verbazen ons over de vele honderden op elkaar gepropte strandhuisjes. En uiteraard houden we hier regelmatig tussenstops voor koffie op een terras of picknicklunches in de natuur.


Het weer blijft ons goed gezind en we vermaken ons ook met de tent op de campings prima. Veelal zijn er een mooie keukens voorhanden, waar we zelf kokkerellen. Een enkele keer koken we op onze brander voor de tent en eenmaal laten we ons verwennen bij een pizzeria.
De supermarkten in Zweden zijn niet talrijk aanwezig, maar wel goed geoutilleerd. Zonder problemen kunnen we op de hele route steeds goed inslaan voor onderweg en op de camping.

De zevende dag van onze expeditie verlaten we de kust om met een omweg door de binnenlanden in drie dagen terug te rijden richting onze auto. Al na zo’n vijftien kilometer merken we de verandering in het landschap. De bossen zijn weer aanwezig en de hellingen worden steiler. Hier is meer inspanning nodig dan aan de kust. En hoewel we soms gewoon op doorgaande autowegen moeten rijden, is het wel veel rustiger en blijft de natuur mooi. In dit deel van de route spotten we in totaal zelfs vijf herten.


De laatste fietsdag laten we onze tent met veel spullen achter en gaan licht bepakt op weg naar ons startpunt. ’s Middags om half één staan we op de pont bij de eerste camping en worden naar de overkant gebracht. Naast de parkeerplaats op een picknickbank met uitzicht over het meer eten we onze lunch. Daarna rijden we de auto naar de parkeerplaats. De fietsen en andere bagage laden we in en dan keren we terug naar onze tent.

De weerprofeten hebben een omslag aangekondigd. We kiezen daarom voor een luxe stuga om nog enkele dagen te relaxen.
Vijf dagen later keren we huiswaarts. We kijken terug op een geslaagd avontuur in Zweden.

Onze fietsroute:


Woensdag 23 juli: 74 km van Bolmsö Island naar Bökhult
Donderdag 24 juli: 51km van Bökhult naar Markaryd
Vrijdag 25 juli: 69 km van Markaryd naar Mellbystrand
Zaterdag 26 juli: 85 km van Mellbystrand naar Falkenberg
Zondag 27 juli: – rustdag -
Maandag 28 juli: 84 km van Falkenberg naar Åsa
Dinsdag 29 juli: 52 km van Åsa naar Örby
Woensdag 30 juli: 80 km van Örby naar Hestra
Donderdag 31 juli: 58 km van Hestra naar Bolsmö Island

Onze foto’s: http://picasaweb.google.com/ligfietsalbum/FietsvakantieMetDeLigfietsDoorEenStukjeVanZweden

Rondje Zeeland 220 km

Lange tochten met de Quest rij ik het liefst met een klein briesje en start ik met veel wind bij voorkeur met een lang traject tegen de wind.
De weerprofeten voorspellen voor vandaag droog weer, maar wel met een tot kracht vier of vijf aanwakkerend zuidwesten wind.
Om inderdaad met tegenwind te kunnen beginnen, richt ik mijn eerste traject langs Rotterdam richting de Nieuwe Waterweg.
Dat lijkt me een mooie start voor een Rondje Zeeland.
Op het web heb ik diverse snelfietsroutes gevonden en met mijn routeprogramma en enkele tussenvoegingen heb ik deze gekoppeld tot een lange track.
Vanuit huis rij ik langs de Rottemeren door Pijnacker naar Delft. Ik ben niet bekend met fraaie overgangen ter plaatse van de A13 en kruis dus dwars door de stad. Aan de andere kant koers ik richting Schipluiden en vanaf hier over een mooie polderweg langs de vaart naar Maasland. In het dorp zie ik in een flits een terras met een groepje wielrenners. Dat moet wel garant staan voor goede koffie en appeltaart, dus zonder lang nadenken ga ik in de remmen en strijk neer aan een tafeltje. Na de eerste vijftig kilometer smaakt deze koffie met gebak voortreffelijk.


Vanaf het restaurant naar de pont is nu een klein stukje. Met enige omzwervingen kom ik dan ook al snel aan het water. De veerboot ligt aan de overkant en voordat ik daar uiteindelijk ook ben zijn er weer twintig minuten voorbij. Via Rozenburg schamp ik de Europoort om over de Harmsenbrug het eerste eiland op te rijden. Bij de brug pak ik mijn camera om een plaatje te schieten van de kolossale betonnen windvangers. Een meid op skates doet hetzelfde, maar richt haar camera in andere richting om mij, de Quest of allebei vast te leggen.
Mijn track voert verder over heel rustige Zeeuwse paden. Over de Haringvlietsluizen en langs Ouddorp bereik ik na 95 km de Brouwersdam. Op het oude, vertrouwde surfstekkie strijk ik neer voor een korte pauze. Genietend van de heen en weer flitsende surfers en van mijn boterhammen komen mijn spieren weer even tot rust. Een voorbij lopende surfer oppert dat ik er ook maar een zeiltje op moet zetten en dat had ik zojuist ook per sms vernomen.


Een twintig minuten later klim ik weer in de fiets en om half twee richt ik mij, toch maar zonder zeil, op het einde van de dam. Hier sla ik links af richting Brouwershaven en begint de terugtocht met de wind op de staart.
Over uitgelezen Questpaden kom ik bij de Grevelingendam. Bij de sluizen halverwege moet ik stoppen omdat er net geschut wordt. Dat duurt wel even want de schippers op het water zijn het niet echt met elkaar eens. Na 125 km is dit voor mij niet zo´n punt en eet ik kijkend naar de boten rustig mijn appel. Ik vervolg over Oostflakkee en steek via de dam de Volkerak, het Haringvliet en het Hollandsch Diep over. Via Strijen leidt de dijk me naar de Kiltunnel. Bij de ingang staat een snelheidsverbod voor fietsers, maar ik kan er niets aan doen dat de teller van de Quest zonder trappen toch op 65 km/uur komt te staan. Met de klim uit de tunnel schiet de kramp in mijn bovenbeen. Er zit niets anders op dan na 175 km een paar rondjes om de fiets te lopen. Gelukkig helpt het en kan ik rustig weer verder trappen. Ondertussen ben ik op bekend terrein en vind gemakkelijk mijn weg naar de watertoren in Dordrecht. Haast traditiegetrouw zoek ik het terras op en vul mijn energie nu aan met twee cola en een ham kaas tosti. Toevalligerwijs is Monic ook bij de watertoren. Ze vraagt me of ik voor de winkel kom. Dit is natuurlijk niet zo, want ik weet dat de winkel normaal alleen de eerste zondag van de maand open is. Monic helpt een groepje fietshuurders van hun spullen af en daarna maken we een praatje. Uiteindelijk verlaat ik de winkel toch met twee nieuwe binnenbanden en zet me schrap voor de laatste 35 km. Door bekende polder arriveer ik op de lekdijk. Ondertussen is er bijna 200 km weg onder me doorgedraaid, maar op de dijk kan ik nog altijd boven de 40 km/uur rijden. Bij Bergstoep zie ik vanaf de dijk dat de pont aanmeert. Ik hoop dat de schipper mij ook gezien heeft en zet nog extra aan.
Als ik de helling afkom is er inmiddels een meter water tussen kant en pont. Gelukkig is de schipper zo aardig de motor in zijn achteruit te zetten en mij nog even op te pikken. Dat scheelt gauw weer een kwartier. Vanaf Bergstoep naar huis rij ik lekker uit. Om kwart voor zeven sta ik weer achter in de tuin. Deze dag 220 km met een gemiddelde van 29,8 km/uur op de teller in de Quest.

Liever Liggend en Cycle Vision in het nieuws

Ter promotie van diverse ligfietsactiviteiten heb ik getracht een leuk stuk te schrijven voor de krant. Vandaag heeft de AD Groene Hart mijn verhaal gepubliceert.



Helaas zijn enkele zinnen weggevallen. Zo benoemde ik in mijn originele tekst nog het gemak waarmee op de ligfiets grote afstanden zijn af te leggen en had ik een uitnodiging opgenomen voor Questrijders die volgend jaar mee willen rijden met de Noordzeeroute. De AD-redactie heeft echter door de tekst iets te redigeren het verhaal toch mooi, passend weergegeven.

Quest trapt door

Na de vroege zwemtraining van gisterenmorgen, een bakkie koffie en een uurtje rust, besluit ik op pad te gaan met de Quest.
Ik rij over Gouderak en pak daar de pont Moordecht. Bij Waypoint informeer ik snel even naar de fietsrouteplanner. Maar de cd komt pas eind juni in de winkel.
Ik vervolg mijn koers richting Zevenhuizen en volg daar de Rotte.
Vlak voor het einde van het fietspad duikt links een smal bruggetje op.
Iets te snel schakel ik het voorblad naar het kleinste blad om de brug nog te kunnen nemen. Helaas mijn enthousiasme is te groot en de ketting vliegt van de tandwielen.
Voorzichtig help ik hem weer op zijn plaats en kan verder rijden.
Het pad langs het water voert ver door, maar blijkt te eindigen in de stad. Dit had ik niet voorzien en noodgedwongen moet ik nu dwars door Rotterdam heen.
Enige charme heeft dan toch nog de passage over de Erasmusbrug. Om de stad uit te komen volg ik borden richting Dordrecht. En even later kan ik weer door polderlandschap snelheid maken. Nu blijkt echter dat de Quest steeds doortrapt in hoge versnellingen. De ketting slaat geregeld door over de achtertandwielen. Dit rijdt niet prettig en driftig begin ik aan de verstellers van de achterderailleur te draaien.
Na vele posities te hebben geprobeerd en zelfs de kabel losgehaald te hebben, kom ik er achter dat dit niet helpt. Uiteindelijk kom ik na 95 km thuis.


Ik besluit direct maar een mailtje naar Velomobiel te sturen om te horen of zij ideeën hebben ten aanzien van dit euvel. Nog geen 10 minuten later reageert Ymtje al met enkel tips. Prima zeg, wat een service! Voor die dag is het mooi geweest, maar op zondag ga ik verder op onderzoek naar de veroorzaker van het probleem.
’s Middags begin ik met nogmaals de derailleur opnieuw in te regelen. Het probleem blijft echter bestaan. In opwelling bedenk ik me dat ik de ketting laatst wel erg vet vond en vraag me af of dat de oorzaak kan zijn. Met schone doeken de ketting poetsen levert in ieder geval zwarte lappen en handen. Na enkele rondgangen van de ketting valt mijn oog op een kromme schakel. Waarschijnlijk is door mijn abrupte actie van gisteren de ketting iets ontzet.


Na kort wikken en wegen ga ik over op het inzetten van een nieuw stukje ketting. Een klein uurtje later zit alles weer op zijn plek en ben ik klaar voor een testrit. De operatie blijkt geslaagd, Quest 239 rijdt weer als nieuw. En zo hoort dat ook na een kleine drie maanden en 1500 km op de teller.

Questen met Theo en Toni

Wervingacties via de agenda en de vraag/aanbod van ligfiets.net en de aankondiging op het ligfietsforum hebben twee aanmeldingen voor de 200 km tocht van Liever Liggend opgeleverd.
Met Cycle Vision voor de deur had deze tocht voor meer rijders interessant kunnen zijn als training, maar ook nu blijkt weer dat het bereiken van de juiste mensen niet meevalt.

Op de vroege zondagochtend komen Theo en Kees de straat in rijden. Na een bak koffie en een stroopwafel gaan we op pad voor onze monstertocht. Kees vergezelt ons op zijn bukracer tot de pont in Schoonhoven. Hij keert hier om aansluitend nog voor zijn triatlon te kunnen trainen, wij steken over. Aan de overzijde van de Lek vervolgen Theo en ik de route gezamenlijk. In mijn gepoetste geel blinkende body en met de EuroQuest in mijn spiegel steken we recht de polder door naar Gorinchem.


Pas over na de brug over de Merwede liggen er weer mooie, rustige wegen voor ons.
We zigzaggen door het Land van Altena tot de Bergse Maas. Langs het water komen we op een pad door een weiland waar de koeien nog net niet, maar hun uitwerpselen duidelijk wel aanwezig zijn. Bij de pont van Sprang / Capelle-Dussen steken we over en vervolgen onze route via Waspik, ’s Gravenmoer en Dongen naar Rijen. Na enkele korte stops onderweg meren we hier bij Toni aan voor een langer pauze en lekkere bak koffie.
Inmiddels zitten we op bijna 75 km en zouden nog 125 km gaan. Theo geeft aan dat het rijden hem toch wat zwaar valt en na korte overweging besluiten we de route iets in te korten. Leuk gevolg hiervan is dat Toni ons de mooie paden vanaf zijn basis kan laten zien. We gaan door de boswachterij Dorst en langs de Vrachelse heide richting Terheijde. In het dorp strijken we neer op terras van een fietscafé. Al de hele dag kijken we uit naar de appeltaart, maar ook hier vissen we achter het net. We drinken wel even iets en nuttigen uit nood toch maar iets anders. Na vertrek vanaf het terras komt Toni in aanvaring met een oude baas in een auto. De man is gepiekerd over de onbedoelde wegversperring van Toni en probeert zowaar door de Quest heen te rijden. Daadkrachtig inspringen van Theo voorkomt erger en met gemende gevoelens gaan we verder op pad richting Dordrecht. Om het voorval van ons af te zetten, besluiten we aangifte te doen. Dit lukt niet telefonisch en uiteindelijk slechts matig op het bureau in Dordrecht.


Met zijn drieën komen koersen we in Dort naar de Watertoren. En zowaar, eindelijk kunnen we ons verwennen met een goed stuk appeltaart. De afstand naar Gouda en Rijen is hiervandaan ongeveer gelijk. Toni zet de neus van zijn Quest richting de pont bij de Kop van ’t Land. Theo en ik richten ons op de etappe naar de pont bij Bergambacht en onderweg spotten we nog een ooievaar op de kerk van Graafstroom.


Na terug over de Lek te zijn, trappen we naar Gouda de laatste van de 165 kilometers. Petra ons verrast hier met een koud biertje en na een verfrissende douche met een kipmaaltijd. We praten nog wat na en regelen een slaapplek voor Theo. We blijken allebei de volgende dag vrij te zijn en besluiten al die avond om er nog een fietsdag aan vast te plakken.
Ook dit wordt weer een mooie tocht door polders en langs rivieren. Gezamenlijk meren we bij Theo thuis aan voor een pauze, waarna hij mij nog vergezeld tot Bunnik. Het weer is prachtig en ik rond vanaf Bunnik met ruime bocht met tocht af op 145 km. In plaats van de 200 km tocht, kom ik zo op 300 km. Twee heerlijke fietsdagen en een voor mij zeer respectabele prestatie.

Liever Liggend door Krimpenerwaard

Gestimuleerd door de zonnige perioden van afgelopen dagen kijk ik vanmorgen uit naar een leuke tocht met Liever Liggend.
De twee aankondigingen in de lokale kranten en een melding in de landelijke ligfietsagenda geven hoop op een respectabel aantal deelnemers.



Bij het openschuiven van de gordijnen blijkt de zon schuil te gaan achter een grote wolkenmassa. Tot koffietijd is het nog droog, maar tegen de tijd dat de fiets naar buiten kan voor de tocht valt er een lichte motregen.
Normaal gesproken rijd ik de clubtochten met de (open) Fujin om wendbaar tussen de andere rijders te zijn en om makkelijker gezellig naast elkaar te kunnen rijden voor een praatje. De spetters winnen echter vandaag en de Quest mag uit zijn hok. In zijn gesloten body ben ik perfect beschermd tegen de nattigheid en kan ik relaxed toeren.

Even voor twaalven begeef ik me naar de Waag voor de start. Daar blijken de weergoden van meer rijders gewonnen te hebben, slechts drie man sterk staan we klaar. Althans dat lijkt zo. Frans is in de laatste kilometer voor de start lek gereden en kan niet verder doordat helaas ook de buitenband aan flarden ligt. En bij Jan is het materiaal wel in orde, maar hij de neerslag lijkt hem tegen te houden. Inmiddels is wel de fotograaf van de krant verschenen om plaatjes voor de volgende editie te schieten. In opstelling voor het stadhuis wordt toch een mooi portret van ons drieën gemaakt. Wonderwel is het na de fotosessie droog en kunnen we toch met z’n tweeën op pad.
Onze route voert door de polder onder Stolwijk naar de pont bij Schoonhoven. Aan de overkant van de Lek duiken we de Krimpenerwaard in en fietsen over rustige wegen naar het westen. De meeste tijd is het hier breed genoeg om met Quest en roeifiets naast elkaar te rijden en dat maakt het des te gezelliger. Na 40 km landden we op het terras in Abbekes. We zijn dan vandaag slechts met twee, maar de traditie koffie met appeltaart te eten slaan we niet over. Voor de tweede helft van de route zetten we na de stop koers richting Kinderdijk. Druk en toeristisch, maar een mooi stukje Nederland. Met veel bellen en toeteren overleven we het pad langs de vaart met molens en na overtocht met de pont naar Krimpen kunnen we weer door rustige polder rijden. Met enige slingers koersen we naar Gouderak om bij Jan nog een bakkie te doen. Onze route telt tot daar 70 km en ondanks dat we niet hard gereden hebben is ons gemiddelde van 24 km/uur iets hoger dan voorgaande tochten. Vanaf Gouderak pak ik de dijk naar Gouda. Alleen in de Quest en de spieren goed opgewarmd zet ik toch maar eens goed aan. De teller loopt snel op tot boven de veertig, mijn hartslag tot 140. Een wielrenner in de verte nodigt me echter uit nog verder te versnellen om hem met grote snelheid te passeren. Op moment dat ik hem voorbij rijd staat de teller in de Quest op 51 en mijn hartslag op 160. Het loopt lekker en met hoge snelheid vervolg ik tot de rotonde van Stolwijkersluis. Daarna iets rustiger de stad door en na 80 km sta ik zelf weer thuis. En al met al heb ik toch van een leuke fietsdag genoten.

Zuiderzeeroute

Verslag in beeld met foto's..... te vinden op:


http://picasaweb.google.nl/ligfietsalbum/RondjeZuiderzee?authkey=lUyl65FxIjE

Rondje langs De Haar

Vandaag een rit met bijzondere missie. Ik heb bedacht een tocht te rijden ter voorbereiding op de volgende toertocht van Liever Liggend. Om kwart over tien rij ik van huis en zet eerst koers naar de Waag. Op de Markt reset ik de GSP, zodat het startpunt van de track op die locatie wordt opgeslagen. Na enige voorstudie heb ik een route bedacht over Papekop, naar Woerden, langs De Haar en via Woerdense Verlaat en Meije naar Zwammerdam, om door de Reeuwijkse Polder terug te koersen naar Gouda. Onderweg markeer ik de mogelijke koffiestops bij Kort Jak en in de Meije. Om één uur ben ik weer thuis. De route is in totaal 70 km geworden en lijkt me een leuke rit voor Liever Liggend.
De volgende toertocht is op 1 mei. Petra en ik liggen dan ergens rond het IJselmeer, maar ik zal mijn voorstel eind april rondmailen, zodat de andere Goudse liggers er van kunnen genieten.

Foto Liever Liggend

Foto gemaakt door de fotograaf van de Goudse Post.

Eerste tocht 2008 Liever Liggend

Vandaag de eerste tocht van 2008 voor Liever Liggend. Om half twaalf belt de fotograaf van de Goudse Post nog even om te horen of de tocht door gaat. Hij zal om twaalf uur ook op de Markt zijn. De promotie van de week werpt dus nog steeds vruchten af.
Ruim twintig minuten voor twaalf vertrekken Petra en ik richting de Waag op de Markt. We vragen ons al af hoe groot de opkomst zal worden.
Even voor twaalven komen bekende liggers aanrijden. We hebben elkaar lang niet gezien en wisselen eerst eens uit hoe het met iedereen gaat. Helaas geen nieuwe gezichten, maar met z’n zessen hebben we er wel zin in.
Na kort poseren voor de fotograaf vertrekken Petra, Wout, Jan, Klaas, Richard en ik richting het noordwesten om eerst de wind tegen te trotseren.





Onze route gaat door Reeuwijk, Boskoop en Hazerswoude door de polder richting Woubrugge. Vanaf de brug zien we restaurant Het Oude Raedthuys er donker bij liggen. Wij, mannen, veronderstellen al dat het dicht is, maar Petra is niet overtuigd en fietst toch naar de deur van het pand. Ze krijgt gelijk, want de koffie staat toch klaar. Binnen warmen we op en genieten van koffie, cola en warme appelgebak met slagroom. Het volgende deel van onze tocht voert naar Langeraar. Om de plas niet te hoeven ronden, snijden we een stukje af over een smal paadje. Gelukkig rij ik vandaag niet in de Quest, want zelfs de open ligfietsen kunnen moeizaam door de klaphekjes heen.




We zijn nu wel snel in Papenveer en vervolgen de route langs De Ziende, Bodegraven en Reewijk terug naar Gouda. Onderweg vandaag wel heel veel paarden; nog een reden om even blij te zijn dat de Quest in zijn stalling is gebleven. Eén jong paard ging nu al dwars op de weg staan, maar was er bij het zien van de Quest zeker vandoor gegaan.




Na zo’n 65 km zijn we weer vlak bij huis. Met rustig tempo en gekoesterd door de zon hebben we een mooie tocht achter de rug. Volgens mij hebben we het allemaal prima naar ons zin gehad. Jammer dat de opkomst niet hoger was, maar wie weet melden zich volgende maand(-en) meer enthousiaste liggers op de Markt.

Liever Liggend

Liever Liggend trekt er vanaf morgen weer op uit. De ligfietsclub voor Gouda en omstreken bestaat al vanaf 1994 en werd jaren gestuurd door Frans. Wegens verschuiving van interesses heeft hij het stokje aan mij doorgegeven. Vanaf 1 april 2008 behartig ik de coördinatie van de club.

Afgelopen week heeft Frans me op weg geholpen met een emaillijst van het ledenbestand en met een voorzetje naar enkele regionale kranten.

En met als eerste succes enkele artikelen in de dagbladen:

Goudse Post - 2 april 2008

AD Groene Hart - 5 april 2008


De site 'bouwweer.nl' voorspelt voor morgenmiddag droog weer met matige noordwestenwind. Goed ligfietsweer, dus ik hoop op een grote opkomst....

Paastreffen en Ligfietsdag maken 508 km

Paastreffen
De dag na de aflevering van mijn Quest is het Goede Vrijdag en het begin van het Paasweekend.Ondanks alle slechte weersvoorspellingen hebben we besloten naar het Paastreffen op de Harskamperdennen te gaan.
Om 10 uur vertrekken Richard, Petra en ik vanuit Gouda. Het is net even droog, maar na 10 km krijgen we al de eerste hagelbui over ons heen. Gelukkig wordt het na even schuilen weer droog en krijgen we aansluitend enkele mooie uren met zelf af en toe een zonnetje. Alleen de laatste twee uren van de heenreis rijden we continue in de nattigheid.
Op het kamp staan Arjen en Anny al te wachten met onze bagage. Het is bijna droog en we richtten dus gelijk maar ons bivak in. Daarna wacht ons de verrassing van Theo in de gemeenschappelijke ruimte; heerlijk een bakkie erwtensoep als ontvangst!
Na het avondeten bij de plaatselijke chinees en na wat bijgepraat te hebben met andere liggers op het kamp, duiken we onze dikke, donzen slaapzakken in.
Zaterdag gaan we met een kleine groep naar het openluchtmuseum. Een erg leuke attractie, maar helaas weer veel regen. Het lijkt die dag wel of het alleen tijdens het fietsen droog is. En dat komt goed uit, want onderweg moeten we nog olie bijvullen in het remsysteem van Peet’s Hurri.


Die avond staat de overheerlijke macaronimaaltijd van Maartje en Gerold op tafel, wordt er gezamenlijk afgewassen en worden resterende uren gevuld met sterke verhalen en spelletjes.
Na alweer een vorstnacht (-6, brrr) nuttigen we ons Paasontbijt in de zaal en maken ons daarna op voor de tocht van Theo. Een mooie route langs radio Kootwijk en met een aangename stop voor koffie met appeltaart. In verband met dreigende sneeuwbuien wordt het laatste routedeel overgeslagen en keren we snel terug naar de camping.
Even opfrissen en klaar maken voor de BBQ. En jawel nu vallen ook echt de eerste sneeuwvlokken.
De organisatoren verrassen ons met heerlijk vlees en wij hoeven alleen maar op te scheppen en te eten. Super geregeld zo!
Ook deze avond uiteraard weer sterke verhalen, spelletjes en daarna een koude tent in.


En wat is dan nog mooier dan ontwaken op een wit veld met sneeuw op de tent? Een moment om niet meer te vergeten.
De maandagochtend begint met ontbijten, opruimen en tent inpakken.
Daarna start de barre terugreis door sneeuw en hagelbuien. Met z’n zevenen vertrekken we als Giraf-Kleef-Af. Bij Achterveld splitst onze route van die van de liggers uit Amersfoort. En kort daarna moeten we 10 minuten schuilen voor een hagelbui. Gelukkig komt de zon weer terug en tot Soesterberg rijden in aangenaam weer. Een pitstop met een goede lunch vormt een waardig slot voor dit weekend, want even verderop in Utrecht nemen de rest van de groep de trein en blijf ik alleen over. Mijn spieren zijn intussen wel los en het gas gaat er op. Utecht naar Gouda in ruim een uur, das het betere Quest-werk. De tellerstand na het Pasen is 420 km.

Landelijke Ligfietsdag
Net bijgekomen van het Treffen staat zondag 30 maart de landelijke ligfietsdag op het programma.
Ook nu weer zijn de voorspellingen niet opperbest. Mijn voornemen in Dordrecht te starten voor de toertocht laat ik er niet door beïnvloeden. Alleen door de regen vertrek ik later dan gepland uit Gouda en rest niet veel tijd om in Dordrecht te komen. Het is dus zaak op de dijken aanzetten en de teller tot boven de 40 km/uur te jagen. Een uur en een kwartier later ben ik bij Maia en kan nog net meegenieten van koffie en appeltaart. Pas na de start van de toertocht merk ik dat de regen toch aardig door is gezet. Mijn knie geeft pijnlijke signalen af en na een routedeel over een keienpad blijkt ook mijn linkervoorband lek. Nabij de pont van Schoonhoven besluit ik de route verder voor gezien te houden en af te zwaaien naar Gouda. Door de Vlist en Haastrecht koers ik naar huis om bij te komen onder een warme douche. De tellerstand na deze rit is 508 km.

KLIK HIER voor film van aflevering Quest 239

Quest 239 on the road

Quest 239 staat op z'n wielen, heeft al zijn toeters en bellen gekregen en mag vandaag de weg op.
Vanmorgen vroeg uit de veren en om 7.00 uur samen met Arjen uit Gouda vertrokken.
Na een autorit van goed anderhalf uur arriveerden we in Dronten.
De mannen van Velomobiel hadden nummer 239 keurig klaar staan. Na eerste klim in de fiets bleek zelfs de lengteafstelling in één keer te kloppen. Op mijn verzoek heeft nummer 239 aan de rechterzijde een extra binnenlampje voor verlichting van de GPS. Met enige creativiteit krijgt de GPS-steun een mooi plaatsje.

Een korte proefrit over het industrieterrein gaf alleen maar voldoening en geen aanwijzingen voor eventuele aanpassingen in de afstelling.
Dus bakkie koffie met uiteraard Goudse stroopwafels en daarna op pad naar huis.


Met aanwijzingen van de GPS kom ik al snel op de rechte weg door de Flevopolder.
De wind is straf en pal tegen, toch lukt het wel de snelheid op 30 km/uur te houden.
Nabij de Stichtse Brug sla ik eigenwijs de route-instructies in de wind en kies een leuk oogend fietspad. Alleen na veel omzwervingen kom ik kilometers later gewoon weer op de GPS-route. Volgend traject toch maar de instructies volgen. Vanaf de brug naar huis is een bekender gedeelte. De wind wakkert wel steeds verder aan en mijn snelheid loopt langzaam terug. Ik heb geen plannen mezelf over de kop te trappen en laat de snelheid lopen zoals het gaat. Morgen begint het Paastreffen en komend weekend staan nog de nodige kilometers op de planning.

Na 50 km wordt het even spannend. Bij kracht zetten op de pedalen komt er een angstig geluid achter uit de fiets. Het verplaatsen van een tas helpt aanvankelijk iets, het krakend geluid blijft bij vol belasten toch nog terugkomen. Gelukkig wordt het gaandeweg minder en is het bij Gouda bijna over. Ik hou het er maar even op dat de fiets nog een beetje aan me moet wennen.
De eerste rit zit er na 125 km tegenwind om ongeveer vier uur op. Mijn energie is ver op, maar deze spectaculaire eerste Quest-rit doet de me m'n vermoeiing al snel vergeten.
Van het weekend de volgende ritten; Gouda-Harskamp, rondritten en natuurlijk Harskamp-Gouda. Zo wordt nummer 239 snel ingewijd 'on the road'.

Rondje met de Fujin

De zon schijnt en de wind raast met kracht 4 rond het huis, perfect weer dus om lekker uit te waaien. Aangezien ik nog even moet wachten op mijn nieuwe Quest, komt vandaag de Fujin uit de stalling. Ik begin mijn tocht met tegenwind om met frisse spieren toch nog een leuke snelheid te draaien. Conditioneel moet ik het doen met mijn wekelijkse 4 km zwemtraining en weinig fietskilometers,maar tot mijn verbazing rijdt ik met kopwind vrij gemakkelijk zo’n 27 km/uur.
Ik fiets langs Boskoop en Zwammerdam richting Ter Aar. Bij het kanaal draai ik rechtsaf richting Nieuwkoop voor de wind de polder in. Met steeds een tandje opschakelend komt de snelheid er aardig in en met uiterste inspanning weet ik de teller aan het eind van de weg op 50 km/uur te krijgen. Met nog één versnelling over op een overbrenging van 57-12 concludeer ik dat dit zo’n beetje de top van de nieuwe quest zal zijn, aangezien daar als maximale overbrenging 52-11 wordt ingebouwd. Natuurlijk zal het in de quest veel gemakkelijker worden om de 50 km/uur te halen en even vast te houden. En misschien lukt het dan wel de snelheid nog iets hoger te krijgen.


Ik volg nu een stukje de Ziende en neem de weg richting de dorpskern van Nieuwkoop. Bij toeval zie ik nog net zwemtrainer Jan zijn erf afdraaien. Hij ziet mij door de drukte volgens mij niet. Vlak voor het dorp neem ik het Oortjespad, minder geschikt voor de quest vanwege klaphekken, maar erg leuk met de Fujin. Het pad komt uit in de Meije en hiervandaan vervolg ik via Bodegraven mij route naar huis. De totaalafstand van deze rit is 42 km met gemiddelde van 26,5 km/uur op de Enduro. Ik ben benieuwd wat het gemiddelde met de quest zou zijn geweest.

Quest59 naar nieuwe eigenaar

Mijn advertentie op ligfietsplaza heeft veel reacties uitgelokt. De Quest is en blijft toch de meest populaire velomobiel onder zijn soortgenoten.
De eerste belangstellende heeft na de testrit van afgelopen zaterdag nummer 59 overgenomen.

Vanmorgen is Quest59 gewisseld van eigenaar.
Uitgenodigd door de zon ben ik zo’n 20 km meegefietst om de nieuwe berijder op koers te helpen en om rustig afscheid te kunnen nemen van mijn trouwe gele vriend.
Met een laatste foto en blik op de Quest denk ik terug aan vele aangename en onvergetelijke kilometers.


Komende weken ben ik aangewezen op de Fujin en wacht ik in spanning op de levering van mijn nieuwe Quest. Met inmiddels positie 6 op de Velomobielranglijst zal het wachten nu echter niet lang meer duren.

GPSmap60Cx en lange tracks laden

Na een tip op mijn bericht van 4 januari en speurwerk op GPS-forums heb ik door hoe lange tracks vanuit de computer overgezet kunnen worden in de GPSmap60Cx.
Bij normaal gebruik van de Mapsource software worden tracks afgebroken of beperkt tot 500 punten per track. Bij logging tijdens tochten kan een track echter veel meer punten bevatten.


Op volgende wijze kunnen tracks van meer dan 500 punten ingelezen worden in de GPS;
Stap 1: Start het Garmin programma Mapsource op.

Stap 2: Open het bestand met één lange track; deze track kan getekend, gedownload of via routeprogramma’s verkregen zijn.
Stap 3: Geef de track de unieke naam ACTIVE LOG.
Stap 4: Start de GPS op, wis tracklog en zet tracklog uit.
Stap 5: Geef via de button verzenden naar apparaat opdracht de track naar de GPS over te zetten; de track komt dan in het actieve geheugen.
Stap 6: Sla de track op door de optie bewaar in het trackscherm van de GPS te kiezen.
Stap 7: Start met inlezen van volgende track door vanaf stap 2 te procedure te herhalen.
Stap 8: Zet de tracklog weer aan als alle lange tracks geladen zijn; of kies er via instellen voor om tracks op te slaan op de losse geheugenkaart.

Op bovenstaande wijze is het voor mij in ieder geval mogelijk de NSCR in enkele lange tracks in de GPS te zetten.
Volgende uitdaging is uit te vinden of het ook mogelijk is lange routes te maken en in de GPS te laden.

Vervolg reacties NSCR en Zuiderzee

Na het plaatsen van mijn oproep op ligfietsplaza heb ik van de week ook via het ligfietsforum mijn plannen gepost. Op mijn discussiegroep heb ik enkele interessante tips gekregen, maar aanmeldingen van aspirantrijders zijn uitgebleven.

Afgelopen week heb ik via de mail ook contact weten te leggen met Hans. Tijdens onze 200 km tocht van verleden jaar gaf hij al aan mee te willen rijden met de NCSR. Zijn reacties van afgelopen week waren dan ook positief:

“Het lijkt mij nog steeds leuk om mee te doen, maar ik plan mijn vakanties nooit zover vooruit - Als het allemaal doorgaat, is het reisgezelschap in ieder geval van harte welkom - Zelfs de questen hoeven niet buiten te staan - Zet mijn naam maar op je lijst. Maar wel met een vraagteken.”

Verder ben ik deze week bezig geweest met voorbereiden van de voorjaarsvakantie.
Het resultaat is een traditionele fietsroute rond de Zuiderzee. Een soort herhaling van mijn tocht uit 2002, maar nu via trekkershutten in andere overnachtingplaatsen. En nu niet alleen, maar gezellig samen met Petra. Ik ben benieuwd naar wat er zoal veranderd is in zes jaar tijd…..

Reacties op “GEZOCHT: NSCR-rijders”

Het openstellen van mijn blogspot en plaatsen van een oproep op ligfietsplaza heeft al het nodige in ligfietswereld losgeweekt.

Een eerste aardige en spontane reactie op mijn oproep ontving ik van Herbert (D), de vorige berijder van mijn huidige Quest:

“Hallo Ruud, deze "Tocht" is top.Veel success. Herbert Duitsland. Ex Questrider Nr. 59".

Een eerste aanmelding voor de tocht werd ingezonden door Andreas (D):

“ Ik :), ---, Ok heb enige fietsreizen gedaan, de langste van San Francisco naar New Hampshire. Verslagen van mijne fietsreizen hier: http://www.liegerad-fernweh.de/reise/ Groet Andreas - Quest 213”.

Andreas heeft bovendien een hele discussie ontketend op het Duitse forum. Hier wordt zelf geopperd de veerdiensten over te slaan en de Quest zeewaardig te maken.

Reacties van Nederlandse Quest-rijders blijven tot nu toe uit, maar de zeer door mij gewaardeerde melding op de hoofdpagina van ligfietsplaza (dank jullie wel plaza-beheerders !)brengt hier misschien verandering in. Hopelijk volgen nog meer leuke reacties en aanmeldingen.

(Zie ook berichten 6 januari en eerder)

GEZOCHT: NorthSeaCycleRoute-rijders

Welke niet-rokende, niet-snurkende Questrijders durven het aan om in mei en juni 2009 de Noordzeeroute te rijden?
Totaalafstand ca 5500 km. Dagafstanden 50 km (bergen) tot 150 km (vlak en wind mee), met gematigde koerssnelheden.
Meerdere (toeristische) rustdagen. Overnachtingen in tent en eenvoudige onderkomens.
Ervaring met fietsvakanties is wenselijk. Groepsamenstelling, 2 tot 4 personen, na prettige kennismaking. Voor meer info zie berichten op deze blogspot.

GPS Navigatie

Sinds 2006 rijd ik mijn ligfietstochten door onbekend terrein met een navigatiehulp.
Hiervoor gebruik ik de Garmin GPSmap60Cx.
Een hightech instrument met legio aan mogelijkheden.
Op de fiets kun je vooraf geladen tracks volgen of je laten leiden door routeaanwijzingen van het apparaat en tijdens de trip slaat de GPS je verrichtingen op.
Met bijhorende MapSource software zijn tracks en routes te maken en te laden in de GPS.
En met dit programma kun je een tocht uit de GPS importeren en narijden in de computer.



De tocht vanuit Zuid-Frankrijk naar Nederland heb ik vooraf in routecoördinaten (waypoints) ingeladen. Een tijdrovend, maar uitermate belonende bezigheid.
Voor de tocht van 1500 km moest bijna de gehele geheugencapaciteit van de GPSmap60Cx aangesproken worden.
De Noordzeeroute staat weliswaar in het veld met bordjes aangegeven, maar gezien het gemak van de GPS wil ook voor deze route tracks, routes en waypoints maken.
Hoe de hele NSCR in de GPS gaat passen is mij nu nog een raadsel, maar er is vast een oplossing voor te vinden…

Info Noorzeeroute

Op het worldwideweb is zeer veel informatie te vinden over de Noordzeeroute.
Type in de Googlebar de woorden Noordzeeroute of NCSR (NorthSeaCycleRoute) en tal van links vliegen op het scherm.

De landen in volgorde van de route zijn;
Nederland
Duitsland
Denemarken
Zweden
Noorwegen
Shetland eilanden
Orkney eilanden
Schotland
Groot-Britannië
België


De officiële site van de route staat onder www.northsea-cycle.com op het web.
Op deze site kun je urenlang rondsurfen om indrukken op te doen en handige tips te verzamelen.

Ligfietsvakanties

De start van de Noordzee expeditie lijkt nog heel ver weg, maar ervaring leert dat een gedegen voorbereiding heel veel fietsplezier onderweg oplevert.
Ik heb dit ervaren bij volgende tochten;
2002 Rondje IJsselmeer (400 km)
2004 Rondje Jeugdherbergen België (500 km)
2004 Rondje Noordelijke helft Nederland (650 km)
2005 Rondje Stay-Okay’s Nederland (500 km)
2006 Retourtje De Lutte (400 km)
2006 Frankrijk, Dax – Nederland, Home (1500 km)
2006 Dusseldorf - Home (250 km)
2007 Paastreffen (300 km)
2007 Eén daagse lange afstandtocht (200 km)



Na een rustig fietsvakantiejaar 2007, staan voor 2008 wel de nodige plannen op stapel.
In het voorjaar staat een weekje door Nederland in de agenda.
Voor van de zomer ben ik een tweeweekse tocht door zuidelijk Zweden aan het voorbereiden.
En natuurlijk staat de monstertocht van 2009 op mijn voorbereidingsplanning.