Quest trapt door

Na de vroege zwemtraining van gisterenmorgen, een bakkie koffie en een uurtje rust, besluit ik op pad te gaan met de Quest.
Ik rij over Gouderak en pak daar de pont Moordecht. Bij Waypoint informeer ik snel even naar de fietsrouteplanner. Maar de cd komt pas eind juni in de winkel.
Ik vervolg mijn koers richting Zevenhuizen en volg daar de Rotte.
Vlak voor het einde van het fietspad duikt links een smal bruggetje op.
Iets te snel schakel ik het voorblad naar het kleinste blad om de brug nog te kunnen nemen. Helaas mijn enthousiasme is te groot en de ketting vliegt van de tandwielen.
Voorzichtig help ik hem weer op zijn plaats en kan verder rijden.
Het pad langs het water voert ver door, maar blijkt te eindigen in de stad. Dit had ik niet voorzien en noodgedwongen moet ik nu dwars door Rotterdam heen.
Enige charme heeft dan toch nog de passage over de Erasmusbrug. Om de stad uit te komen volg ik borden richting Dordrecht. En even later kan ik weer door polderlandschap snelheid maken. Nu blijkt echter dat de Quest steeds doortrapt in hoge versnellingen. De ketting slaat geregeld door over de achtertandwielen. Dit rijdt niet prettig en driftig begin ik aan de verstellers van de achterderailleur te draaien.
Na vele posities te hebben geprobeerd en zelfs de kabel losgehaald te hebben, kom ik er achter dat dit niet helpt. Uiteindelijk kom ik na 95 km thuis.


Ik besluit direct maar een mailtje naar Velomobiel te sturen om te horen of zij ideeën hebben ten aanzien van dit euvel. Nog geen 10 minuten later reageert Ymtje al met enkel tips. Prima zeg, wat een service! Voor die dag is het mooi geweest, maar op zondag ga ik verder op onderzoek naar de veroorzaker van het probleem.
’s Middags begin ik met nogmaals de derailleur opnieuw in te regelen. Het probleem blijft echter bestaan. In opwelling bedenk ik me dat ik de ketting laatst wel erg vet vond en vraag me af of dat de oorzaak kan zijn. Met schone doeken de ketting poetsen levert in ieder geval zwarte lappen en handen. Na enkele rondgangen van de ketting valt mijn oog op een kromme schakel. Waarschijnlijk is door mijn abrupte actie van gisteren de ketting iets ontzet.


Na kort wikken en wegen ga ik over op het inzetten van een nieuw stukje ketting. Een klein uurtje later zit alles weer op zijn plek en ben ik klaar voor een testrit. De operatie blijkt geslaagd, Quest 239 rijdt weer als nieuw. En zo hoort dat ook na een kleine drie maanden en 1500 km op de teller.