Service in Dronten

Een week geleden kreeg ik een mailtje van de mannen uit Dronten.
Uit ervaring met intensief gebruik van mijn model Quest was gebleken dat de achterbrug kon scheuren en daarom versterkt moest worden.
Om hier snel op in te spelen heb ik direct na ontvangst van de mail een afspraak gemaakt.
Gisteren was dan de dag dat mijn fiets onder handen werd genomen.
Vol goede moed had ik mij voorbereid op een retourtje Dronten.


Helaas viel bij vertrek gestaag regen, maar dat mocht de pret niet drukken. Om half acht verliet ik Gouda om via een route over de Stichtse Brug naar Dronten te fietsen.
Bij Hilversum ging ik, ondanks GPS, toch bijna de mist in. Na twee keer keren hervond ik mijn route en genoot ik even later in Laren van koffie en appeltaart.


Om kwart voor twaalf reed ik na 108 km bij Velomobiel de parkeerplaats op, de roldeur ging uitnodigend omhoog en ik kon direct met Quest en al binnenrijden.
Het onderhoud aan mijn fiets werd vrijwel direct opgestart en al snel lag de achterbrug uit de fiets. Nu bleek ook dat mijn brug al een aanzet tot scheurvorming had. Het oplassen van een extra hoekstrip was dus echt geen overbodige luxe.
Inmiddels waren ook Marcel en Wendy binnengelopen. Marcel kreeg vandaag zijn nieuwe Quest en voorafgaande dagen hadden we per mail overlegd met z´n drieën een stuk terug te fietsen.
Het slechte weer had Wendy evenwel op andere gedachten gezet en zij vertrok al snel weer per auto. Ondertussen was het in de werkplaats druk en gezellig en genoten we met allen van een gezamenlijke lunch. Na nog wat algemeen onderhoud en diverse afleidingen tussendoor, konden Marcel en ik om even over half drie de terugtocht beginnen. Zelfs de zon scheen tussen de wolken door en via hele mooie wegen reden we genietend door de polder van Flevoland naar Almere. Na 140 km was mijn energie echter ver op en dreigde zelfs kramp in mijn kuit. In laag tempo reden we uiteindelijk Almere binnen. Marcel had mijn energietekort goed ingeschat en bood aan wat eten te maken. Zijn ‘geheime’ recept zou me wel weer oppeppen! Daar was ik echt aan toe en na een heerlijk bord eten kon ik weer verder richting Gouda. In gezelschap van mijn gastheer reden we door natuurschoon, met wilde hazen en reeën, naar de Hollandsche Brug. Vanaf hier scheiden onze wegen. Ik pak de track op van mijn GPS en koers met een snelheid van net boven de 30 km per uur verder. Het geheim uit het recept werkte dus inderdaad.
De tijd verstreek en de duisternis viel in. Nooit eerder reed ik met de Quest in het donker en dat zal ook niet snel mijn hobby worden, maar ik ervoer dat het met de bak licht uit de koplamp toch best te doen is. Vanaf Woerden vielen er helaas weer wat spetters, maar niet zo veel als die ochtend. Om kwart voor negen plaatste ik de Quest weer thuis in de stalling.
De 220 km inspannende fietstraining waren voorbijgevlogen.

Banden inrijden en pontjesroute

Na een winterperiode met dramatisch weinig fietsdagen heb ik afgelopen weken de draad weer op kunnen pakken. Ik rol weer kilometers met mijn Quest!
Met het oog op mijn komende expeditie heb ik de voorbanden vervangen. De Schwalbe Marathon Plus (MP) hebben plaats gemaakt voor hun nieuwe broertje de Supreme. Soepele vouwbanden met meer breedte en meer inhoud; en met een gewicht dat slechts bijna de helft is van zijn voorgangers. Om het achterwiel is de vette Supreme gebleven. Door de wisseltruc staat nummer 239 nu op drie banden van hetzelfde type.


Voorgaande weekenden heb ik enkele kleine rondjes gefietst van zo’n 30 en 60 kilometer.
Mijn eerste indruk is dat het trio Supremes het goed doet. Acceleratie vanuit stilstand gaat iets makkelijker dan met de MP en het comfort is door de extra lucht beduidend toegenomen.

Vandaag gaat een mooie dag worden, ik heb mezelf getrakteerd op een leuke en lange trip met overtochten met diverse pontjes.
Voor vertrek zet ik de voorbanden op maximum spanning van 6 Bar, de achterband laat ik op ongeveer 5 Bar staan.
Om negen uur vertrek ik richting de eerste pont. Langs de provinciale weg rij ik via Stolwijk naar Bergambacht. De boot ligt aan de overkant en ik moet enkele minuten wachten voor ik over kan.


Na het aanmeren zet ik over de dijk koers richting Streefkerk en net daar voorbij ga ik linksaf richting Dordrecht. Ik volg de mij bekende route richting Maia, maar laat de watertoren rechts liggen om sneller bij de volgende pont te komen. Bij de ‘Kop van ’t land’ moet ik wederom enkele minuten wachten voor het veer arriveert. Deze pontstops creëren zo gelijk pauzes en dat is niet verkeerd op deze eerste lange route van het jaar.


Aan de overzijde lig ik langs het randje van de Biesbosch. Ik neem de Bandijk en zoals ik mij thuis al ingebeeld had kan ik hier gas geven met wind in de rug. Langzaam aan voer ik mijn snelheid op en volg de dijk verder met 40 km/uur. Het trio Surpemes zoeft mooi over het asfalt. De rolweerstand lijk me iets hoger dan de MP’s en is niet te vergelijken met slicks, maar toch kan ik de snelheid lang hoog houden.
Ik fiets verder langs de Nieuwe Merwede, Boven Merwede en Afgedamde Maas en kom na 30 km in Brakel bij de pont over de Waal. Deze pont vaart in hoog tempo heen en weer en al snel sta ik aan de overkant. Hier knoop ik nog een korte pauze aan de overtocht en vul mijn energie aan met brood en drinken.


Opgeladen vervolg ik mijn tocht richting Leerdam en pak daar de dijk langs de Linge richting Arkel. De wind staat nu op de kop van de Quest en het kost mij duidelijk meer moeite om boven de 30 km/uur te blijven. Wellicht zijn de nieuwe banden nog niet goed ingereden, maar mogelijk laat ook mijn fietsconditie nog iets te wensen over. Via Hoornaar en Goudriaan rij ik 20 km tot de pont bij Schoonhoven.
Hier ligt de boot nog aan de overkant en krijg ik een prettige laatste korte pauze opgelegd.


Ik ga rechts om de zilverstad heen en kom zo in de Vlist. Ik weet dat het asfalt aan de brede kant erg slecht is en volg daarom langs de smalle kant de weg naar Haastrecht. Door dit dorp en over de brug kom ik op de Steinsedijk en rij ik over bekend terrein naar huis.
Om kwart over twee sta ik met 120 kilometer op de teller moe en voldaan weer in eigen tuin.