Questen met Theo en Toni

Wervingacties via de agenda en de vraag/aanbod van ligfiets.net en de aankondiging op het ligfietsforum hebben twee aanmeldingen voor de 200 km tocht van Liever Liggend opgeleverd.
Met Cycle Vision voor de deur had deze tocht voor meer rijders interessant kunnen zijn als training, maar ook nu blijkt weer dat het bereiken van de juiste mensen niet meevalt.

Op de vroege zondagochtend komen Theo en Kees de straat in rijden. Na een bak koffie en een stroopwafel gaan we op pad voor onze monstertocht. Kees vergezelt ons op zijn bukracer tot de pont in Schoonhoven. Hij keert hier om aansluitend nog voor zijn triatlon te kunnen trainen, wij steken over. Aan de overzijde van de Lek vervolgen Theo en ik de route gezamenlijk. In mijn gepoetste geel blinkende body en met de EuroQuest in mijn spiegel steken we recht de polder door naar Gorinchem.


Pas over na de brug over de Merwede liggen er weer mooie, rustige wegen voor ons.
We zigzaggen door het Land van Altena tot de Bergse Maas. Langs het water komen we op een pad door een weiland waar de koeien nog net niet, maar hun uitwerpselen duidelijk wel aanwezig zijn. Bij de pont van Sprang / Capelle-Dussen steken we over en vervolgen onze route via Waspik, ’s Gravenmoer en Dongen naar Rijen. Na enkele korte stops onderweg meren we hier bij Toni aan voor een langer pauze en lekkere bak koffie.
Inmiddels zitten we op bijna 75 km en zouden nog 125 km gaan. Theo geeft aan dat het rijden hem toch wat zwaar valt en na korte overweging besluiten we de route iets in te korten. Leuk gevolg hiervan is dat Toni ons de mooie paden vanaf zijn basis kan laten zien. We gaan door de boswachterij Dorst en langs de Vrachelse heide richting Terheijde. In het dorp strijken we neer op terras van een fietscafé. Al de hele dag kijken we uit naar de appeltaart, maar ook hier vissen we achter het net. We drinken wel even iets en nuttigen uit nood toch maar iets anders. Na vertrek vanaf het terras komt Toni in aanvaring met een oude baas in een auto. De man is gepiekerd over de onbedoelde wegversperring van Toni en probeert zowaar door de Quest heen te rijden. Daadkrachtig inspringen van Theo voorkomt erger en met gemende gevoelens gaan we verder op pad richting Dordrecht. Om het voorval van ons af te zetten, besluiten we aangifte te doen. Dit lukt niet telefonisch en uiteindelijk slechts matig op het bureau in Dordrecht.


Met zijn drieën komen koersen we in Dort naar de Watertoren. En zowaar, eindelijk kunnen we ons verwennen met een goed stuk appeltaart. De afstand naar Gouda en Rijen is hiervandaan ongeveer gelijk. Toni zet de neus van zijn Quest richting de pont bij de Kop van ’t Land. Theo en ik richten ons op de etappe naar de pont bij Bergambacht en onderweg spotten we nog een ooievaar op de kerk van Graafstroom.


Na terug over de Lek te zijn, trappen we naar Gouda de laatste van de 165 kilometers. Petra ons verrast hier met een koud biertje en na een verfrissende douche met een kipmaaltijd. We praten nog wat na en regelen een slaapplek voor Theo. We blijken allebei de volgende dag vrij te zijn en besluiten al die avond om er nog een fietsdag aan vast te plakken.
Ook dit wordt weer een mooie tocht door polders en langs rivieren. Gezamenlijk meren we bij Theo thuis aan voor een pauze, waarna hij mij nog vergezeld tot Bunnik. Het weer is prachtig en ik rond vanaf Bunnik met ruime bocht met tocht af op 145 km. In plaats van de 200 km tocht, kom ik zo op 300 km. Twee heerlijke fietsdagen en een voor mij zeer respectabele prestatie.