Service in Dronten

Een week geleden kreeg ik een mailtje van de mannen uit Dronten.
Uit ervaring met intensief gebruik van mijn model Quest was gebleken dat de achterbrug kon scheuren en daarom versterkt moest worden.
Om hier snel op in te spelen heb ik direct na ontvangst van de mail een afspraak gemaakt.
Gisteren was dan de dag dat mijn fiets onder handen werd genomen.
Vol goede moed had ik mij voorbereid op een retourtje Dronten.


Helaas viel bij vertrek gestaag regen, maar dat mocht de pret niet drukken. Om half acht verliet ik Gouda om via een route over de Stichtse Brug naar Dronten te fietsen.
Bij Hilversum ging ik, ondanks GPS, toch bijna de mist in. Na twee keer keren hervond ik mijn route en genoot ik even later in Laren van koffie en appeltaart.


Om kwart voor twaalf reed ik na 108 km bij Velomobiel de parkeerplaats op, de roldeur ging uitnodigend omhoog en ik kon direct met Quest en al binnenrijden.
Het onderhoud aan mijn fiets werd vrijwel direct opgestart en al snel lag de achterbrug uit de fiets. Nu bleek ook dat mijn brug al een aanzet tot scheurvorming had. Het oplassen van een extra hoekstrip was dus echt geen overbodige luxe.
Inmiddels waren ook Marcel en Wendy binnengelopen. Marcel kreeg vandaag zijn nieuwe Quest en voorafgaande dagen hadden we per mail overlegd met z´n drieën een stuk terug te fietsen.
Het slechte weer had Wendy evenwel op andere gedachten gezet en zij vertrok al snel weer per auto. Ondertussen was het in de werkplaats druk en gezellig en genoten we met allen van een gezamenlijke lunch. Na nog wat algemeen onderhoud en diverse afleidingen tussendoor, konden Marcel en ik om even over half drie de terugtocht beginnen. Zelfs de zon scheen tussen de wolken door en via hele mooie wegen reden we genietend door de polder van Flevoland naar Almere. Na 140 km was mijn energie echter ver op en dreigde zelfs kramp in mijn kuit. In laag tempo reden we uiteindelijk Almere binnen. Marcel had mijn energietekort goed ingeschat en bood aan wat eten te maken. Zijn ‘geheime’ recept zou me wel weer oppeppen! Daar was ik echt aan toe en na een heerlijk bord eten kon ik weer verder richting Gouda. In gezelschap van mijn gastheer reden we door natuurschoon, met wilde hazen en reeën, naar de Hollandsche Brug. Vanaf hier scheiden onze wegen. Ik pak de track op van mijn GPS en koers met een snelheid van net boven de 30 km per uur verder. Het geheim uit het recept werkte dus inderdaad.
De tijd verstreek en de duisternis viel in. Nooit eerder reed ik met de Quest in het donker en dat zal ook niet snel mijn hobby worden, maar ik ervoer dat het met de bak licht uit de koplamp toch best te doen is. Vanaf Woerden vielen er helaas weer wat spetters, maar niet zo veel als die ochtend. Om kwart voor negen plaatste ik de Quest weer thuis in de stalling.
De 220 km inspannende fietstraining waren voorbijgevlogen.